Finale 2013

Binnenkort vertrekken we naar Sas van Gent voor de winterperiode. We hebben een heerlijk Condatjaar achter de rug, veel genoten en ook wel wat geklust. 

Op mijn andere blog http://hannekebronwasser.blogspot.nl zie je wat ik deze periode aan schilderijen gemaakt heb. 
De tuin is winterklaar, bedekt met een flinke laag koemest. Knoflook, sjalotjes, uitjes en tuinbonen zitten in de grond. 

Ook Frits is druk bezig geweest, onder andere met zijn hobby: De Mehari.
Afgelopen week is de motor gestart, een gedenkwaardig moment! Het zou zomaar kunnen dat je ons volgend jaar in de Mehari tegenkomt. Als je tenminste hier in de buurt bent.
Misschien heeft het binnenste van de motorkap er vroeger als volgt uitgezien (daar hebben we geen foto's van gemaakt):

ha ha deze foto maakte ik op een sloperij!

Nu ziet het motorcompartiment er zo uit:

is het geen beauty??

okee, dat hebben we gezien!

De verbouwingswerkzaamheden zijn voor dit jaar afgerond.

De timmerman kwam laatst op bezoek en keek zeer bedenkelijk bij de creatieve aansluiting die Frits gemaakt had aan het 'oude'dak. Frits was er zelf ook niet helemaal gelukkig mee en in de week dat Janneke en Hans op bezoek waren is het stukje afgebroken en is de aansluiting nieuw gemaakt.

De laatste weken heeft Frits zijn aandacht gewijd aan de muur van het kleine schuurtje. De stenen die daarvoor gebruikt zijn hebben niet de schoonheidsprijs gewonnen en om deze reden heeft Frits al wat stukken muur gerenoveerd.

De grijze stukken die je op de foto hierboven ziet bestaan uit rots. Het zijn allemaal kleine laagjes en het brokkelt af.

De slechte stenen zijn er uit gehaald en hier vervangen door mooiere exemplaren.

Op de dagen dat het regende viel het ons op dat er een enorme plens water van de daken aan de zijkant van het nieuwe terras terecht kwam. Er is nu een noodgoot gemaakt. Deze tijdelijke oplossing zal volgend jaar, als het schuurtje op hoogte gemaakt is, vervangen worden door een mooie zinken goot.

En nou zijn we benieuwd of de camper onder het dak past......

......en jawel hoor!! helemaal goed.

Nu zijn de tassen gepakt, de aanhanger gevuld en morgenochtend gaan we rijden. De afgelopen week was het hier behoorlijk koud en voordat het er hier uit ziet zoals op de foto hieronder (van winter 2012-2013) maken we dat we weer in Sas zijn.

Kraanvogels

En gisteren heb ik ze eindelijk gezien: overtrekkende kraanvogels!!

Deze vogel kunnen we alleen zien tussen half oktober en half november. Ze komen uit Scandinavië en overwinteren in Spanje. 

 Het is een prachtig gezicht. Op het volgende filmpje zie en hoor je ze. 

http://youtu.be/7R7A-hgbEQQ

Op zaterdag luister ik altijd naar de regionale radio naar het natuurpraatje. Al weken wordt melding gemaakt van dit jaarlijks terugkerend evenement. Ze kunnen een snelheid van 60 à 70 km per uur bereiken en kunnen op 4000 m. hoog overvliegen. Vanuit de Scandinavische landen verzamelen deze vogels zich op het eilandje Rugen, ten noorden van Duitsland. Over de reis naar Spanje doen ze ongeveer 30 uur. Ze vliegen 's nachts door.
Voor nog meer informatie zie ook onderstaande link, waarop je per trekseizoen het aantal waargenomen kraanvogels op de diverse meetpunten in Europa kan zien.

http://champagne-ardenne.lpo.fr/grus-grus/index.htm#

Het is ook een steeds terugkerend onderwerp van gesprek hier in de regio: " heb je al kraanvogels gezien? ",  "oui oui" dus!!

Herfstvakantie deel 3, een dagje naar Agen

Dinsdag 29 oktober

Gistermiddag en deze de nacht heeft het een beetje geregend, voor het eerst sinds het verblijf van Janneke en Hans. Voor vandaag is de weersvoorspelling droog maar niet te warm, ongeveer 16 graden, een prima dag voor een stadsbezoek.
We gaan naar Agen, een uurtje rijden hiervandaan, richting het zuiden.
Frits en ik zijn er al vaak doorheen gereden maar het oude centrum hebben we nog nooit bezocht.

Agen is de "Prefecture" van de regio Lot en Garonne, dat betekent dat alle regionale administratieve handelingen hier verricht worden. Wij moesten hier bijvoorbeeld het Franse kentekenbewijs voor onze auto halen. De stad heeft ongeveer 30.000 inwoners.

De binnenstad van Agen was een aangename verrassing. Leuke oude straatjes en pleinen en veel vakwerkhuizen. 

We bezochten de kathedraal St. Caprais, heel mooi gerestaureerd en fraai gedecoreerd interieur. Het is gebouwd in een prachtige romaanse stijl. Het oudste deel is van de 11e eeuw. Ook hier: 1 foto zegt meer dan 100 woorden, dus wat plaatjes:

De laatste bezienswaardigheid van deze dag was een bezoek aan het Pont-Canal
Even wat feitjes:

De kanaalbrug van Agen is een kanaalbrug bij de Franse plaats Agen. De constructie met 23 bogen zorgt voor een ongelijkvloerse kruising van canal de Garonne over de lager gelegen Garonne.

Op 25 augustus 1839 legde Ferdinand Filips van Orléans de eerste steen. De brug is 845 meter lang, 18 meter breed en heeft 11 bogen. De bouw van de brug heeft 10 jaar geduurd. 

De brug is beschermd als monument sinds 2003. (bron: wikipedia)

Nu is op het kanaal geen vrachtvaart meer. Vroeger wel, zoals te zien op bovenstaande oude foto.

Het is weer een interessante en leerzame uitstap geweest vandaag. Nog tot de laatste dag, 31 oktober, is het mooi weer. Janneke en Hans hebben echt geluk.

Vandaag, 5 november, de dag waarop ik dit stukje schrijf, regent het voor de tweede hele dag 'oude wijven'. Het mooie najaar is afgelopen en we gaan ons langzamerhand voorbereiden op de winter.

Herfstvakantie, deel 2

Buiten eten, fietsen, wandelen, de markt van Libos bezoeken, walnoten verzamelen, kortom we genieten volop van het buitenleven.

Op zaterdag 26 oktober maken we weer een wat langere wandeling. Nu door een heel ander gebied, in de buurt van Trentels.
Evenals de vorige route is de uitgeprinte versie van deze tocht vorig jaar door Walter en Hilda achtergelaten, bedankt mensen, jullie zien: wij maken er graag gebruik van.

De route ziet er als volgt uit: 
http://www.tourisme-lotetgaronne.com/UserFiles/Image/imagesSpeciales/tourinsoft/MEDIA_f957b418-2468-4ba1-825d-e0c4a36d280c.pdf

Zoals op de routekaart al te zien lopen we meestal langs de rand van een bos en kijken we uit over de pruimenboomgaarden. Na de eerste klim blijven we ongeveer op dezelfde hoogte lopen en Hilda: wij hebben deze pigeonnier wel gezien maar riskeerden geen reprimande van de eigenaar van de grond!!

De pruimenboomgaarden waar ik het net over had leveren de beroemde "pruneaux d'Agen". 
De oogst is al lang voorbij. Hier en daar hangt nog een verdroogde pruim en de bladeren zijn bijna allemaal gevallen. 
Zoals de meesten wel weten worden deze pruimen gedroogd. 
In de volgende fotoreportage, (bron www.pruneaux.fr), wat beelden over de productie:

Zoals je ziet komt er nog heel wat handwerk bij te pas. Een paar kilometer van ons huis is ook zo'n drogerij. Het ruikt er altijd heerlijk als ze aan het werk zijn.

Terug naar de wandeling: Wij genieten van de prachtige vergezichten rondom de heuvel........

.....moeten af en toe goed kijken of we de (over het algemeen goed aangegeven) route blijven volgen (komt omdat we steeds lopen te kletsen, haha), komen een appelboom tegen met lekkere appeltjes, twee monsterlijk grote leeuwen als decoratie voor een oprijlaan en af en toe een lelijk blaffende hond (Noah niet).

Langs het mooie kerkje van Trentels dalen we weer af naar het dorpje.

Weer veel gezien en genoten. Wordt vervolgd

Herfstvakantie

Op 20 oktober zijn Janneke, Hans en Noah de hond gearriveerd. Op 31 oktober zijn ze weer naar huis vertrokken. En wat een prachtig weer!!! We zijn verwend met veel zonnige dagen en soms zomerse temperaturen. Daar hebben we flink gebruik van gemaakt en hier volgt een samenvatting van onze gezamenlijke activiteiten:

Maandag 21 oktober: Wandeling rondom Sauveterre la Lemance

Sauveterre la Lemance is een oud dorpje op de rand van de Dordogne. Er is een museum van de Préhistorie. Dat geeft al aan dat hier al heel lang geleden mensen gewoond hebben. De grotten in de Dordogne (bijv. Lascaux) zijn bekend genoeg maar ook hier is veel materiaal uit de oudheid gevonden en mooi tentoongesteld. Daar gaat onze belangstelling vandaag niet naar uit. Het wordt een wandeldag.

Hier de route van vandaag (klik op de link):
http://cdt47.tourinsoft.com/UPLOAD/MEDIA_8f005946-726c-42dc-8f87-b0aa02c47e59.pdf

Een afwisselende wandeling door de bossen, verharde en onverharde paden, flink wat klim - en daalwerk af en toe en mooie vergezichten. Wij gaan op zoek naar walnoten. Niet 1 boom komen we tegen, wel veel tamme kastanjes. We zien al dat het een goed jaar is en later deze vakantie worden ze geraapt en verwerkt.

Het laatste stuk van de wandeling: via een oud voetpad omhoog naar de ruïne van het kasteel van Sauveterre la Lemance. Het bezoekersseizoen is voorbij en we kunnen er niet in. 
Hier een foto zoals het er vanuit de lucht uit ziet:

De naam van het kasteel is: Chateau des Rois Ducs. Het is gebouwd door Edward de Eerste in de 13 e eeuw. Dat was de tijd van de 100 jarige oorlog tussen Frankrijk en Engeland. 
Wil je hier meer over lezen kijk dan op de volgende link:
http://nl.wikipedia.org/wiki/Honderdjarige_Oorlog

Op deze foto kan je niet zien hoe mooi de huizen zijn op het laatste stukje voor de toegangspoort. Het heet daar La Ville. Wij waren verrast door de prachtige bewaarde en opgeknapte huizen. Hieronder wat mooie foto's. 

Voila het eerste verslagje

wordt vervolgd

Verbouwing deel 4

En hier waren we aan het einde van deel 3 gebleven. De druiven hebben er niet onder geleden zoals jullie zien.

Nu is het oktober en nog steeds is het hier zomers. De vakantie is al lang voorbij maar de temperatuur blijft zijn best doen.

Perry en Denise zijn in september twee weken geweest en daarna was ikzelf een week in Nederland. Dus die maand zat nogal vol met activiteiten en was zo gepasseerd.

Na de zomerpauze zijn ook de werkzaamheden aan het huis weer opnieuw opgestart. Meteen na thuiskomst in augustus brengt Frits een bezoek aan de timmerman en die kan al snel een afspraak maken om de pilaren te plaatsen. Daarvoor eerst een fundering storten en een betonnen voet om de pilaren op te zetten.

Frits heeft een hele constructie bedacht om het geheel op zijn plaats te zetten. Twee buurmannen zijn gevraagd om te komen helpen. De pilaren zijn namelijk loodzwaar. Ik moet ‘s morgens al vroeg ergens naar toe en maak een foto van de bouwplaats voordat de timmerman komt, met de bedoeling een reportage te maken van het plaatsen van de pilaren maar….bij terugkomst staat het er al en is de timmerman al vertrokken!! Hij heeft meer met dit bijltje gehakt en had zelf een creatieve oplossing.

Nu begint een fikse klus voor Frits. Er worden balken gestoken in de gaten die al in de muur uitgespaard zijn. Als deze geplaatst zijn wordt het al een stevig geheel.

Op deze vier grote balken worden zeven dwars balkjes bevestigd en dan kan Frits er de golfplaten op leggen. Het is vlug gezegd in een verslagje maar ik kan niet bedenken hoeveel keer Frits de ladder en trap op en af gaat. De golfplaten zijn ook niet echt handig om mee te manoeuvreren.

Buurman David heeft nog golfplaten liggen en die kunnen we goed gebruiken, denken we. Alleen… de golfplaten zijn niet precies hetzelfde, de golven lopen anders, zodat ze niet onder elkaar passen. De oplossing voor dit probleem is als volgt: De pannen en golfplaten van het kleine schuurtje halen, deze gebruiken voor het nieuwe dak en de golfplaten van David op het schuurtje leggen, dan is het aansluitpunt alleen in de lengte en dat past wel. Pfff, dus weer een heel gesjouw!!

De pannen gaan vervolgens weer op het dak en op de nieuwe aanbouw. Een speciale uitdaging is nog het aansluitpunt aan de voorzijde tussen het dak van de garage en het nieuwe dak. Dat wordt door Frits mooi opgelost. Om het blanke houtwerk zo snel mogelijk tegen de weersinvloeden te beschermen wordt het buitenste gedeelte zo snel mogelijk in de olie gezet.

Nu genieten we al volop van deze uitbreiding, de eerste keer met Denise, Perry, Hélène en Michel. Op een vrij frisse maar zonnige dag hebben we een gezellige maaltijd, heerlijk uit de wind.

De volgende fase van de bouw, de opbouw en de aansluiting aan het kleine schuurtje, zodat het dak doorloopt en het één geheel wordt, bewaren we voor volgend jaar.

Op de laatste foto's zie je hoe het er nu vanaf de zijkant uitziet. Je ziet dan ook dat het niet alleen Frits is die klust: De raamkozijnen van de torenkamer zijn door mij in de verf gezet.

9 aug.: Op zoek naar een wijngaard

Tja, en dan is de laatste vakantiedag aangebroken. We hebben het er tijdens het ontbijt over dat in de Duras streek de wijnvelden heel erg verspreid liggen. Anders dan de Bergerac of de Cahors streek, waar je vanaf het bord “hier beginnen de wijnvelden van….” voor zover het oog reikt geen andere gewassen dan wijn ziet. We hebben een kaartje waar ze allemaal op staan en er moeten er een paar in Auriac sur Dropt zijn, een kilometer of 5 richting Duras. We besluiten om de week af te ronden nog een kleine fietstocht te maken. We peddelen naar Auriac, rijden er een stukje voorbij, maar geen wijngaard te zien!. Rechtsaf dan maar, de heuvels in. In de verte zien we een veld, zijn dat druiven? Nee, dichterbij gekomen blijkt het een uitgebloeid zonnebloemveld te zijn. Daar dan? Nee dat is een maisveld. Zo langzamerhand zijn we flink van onze route afgedwaald en al wat hoogtemeters gestegen. We geven het maar op en gaan via het dorpje Pardaillan weer terug. 

Hé, daar rechts nu toch echt een veld en links ook. Mooi hoor. We stoppen voor wat foto’s, zie vooral ook de grootste druif van de vakantie (Frits) 

 

en daarna…..2 kilometer dalen bijna zonder te moeten remmen, wauw ...dit is een fietssnelweg.

In de middag vertrekken we richting Fumel, na eerst een bezoek gebracht te hebben aan Miramont de Guyenne, geen spectaculair dorp maar wel iets bijzonders aan de kerk. Het dak van het schip van de kerk dreigde in te storten en is gedeeltelijk afgebroken. Er is een nieuwe voorgevel geplaatst (lelijk), wel mooi zijn de moderne ramen in de kerk, gemaakt door de Duitse kunstenaar Emil Wachter. 

de kerk in originele staat

het bovenste gedeelte is afgebroken

 

glas in lood met het prachtige 'Miramont' blauw

Thuis worden we opgewacht door onze poezenvriendjes Joris en Betsie en worden we door onze tijdelijke Normandische huisbewoners uitgenodigd op een aperitief op ons eigen terras.