23 juli 2016

Douelle

Een schip in een schip

Het dreigde gistermiddag al een tijdje maar uiteindelijk vielen er een paar fikse buien. Het is nu weer zonnig en aangenaam. 1 van de remmen van mijn fiets heeft het gisteren begeven, dat was even voorzichtig afdalen, en deze morgen maken we een wandeling in het dorp Douelle.

 luchtfoto internet

We lopen door de straatjes, komen een aannemer van het spraakzame soort tegen waar we even mee praten, gaan even de kerk binnen en zien daar iets merkwaardigs:

Wat zou hier de betekenis van zijn en waarom een schip met Hollandse vlaggen, dit raadsel wordt niet helemaal opgelost, het is niet bekend waar dit schip vandaan komt, het is een zeeschip en geen ‘gabarre’ zoals ze op de rivier gebruikt worden. In een weblog, geschreven door Guy Salles, en getiteld: ‘Douelle, le port du vignoble’ lees ik dat er meer kerken zijn waar een schip in het schip van de kerk is opgehangen, onder andere in Luzech.

In dit stuk lees ik dat er 4 keer zoveel vracht stroomafwaarts werd gevaren dan stroomopwaarts. De reis stroomopwaarts was lang en gevaarlijk. De schepen werden door paarden langs een jaagpad omhoog getrokken, soms ook door mensen. In de maanden dat gevaren kon worden, van oktober tot maart, was het waterniveau het hoogst maar de vele obstakels in de rivier, rotsen, molens en bij laag water ook de sluizen, maakten het soms noodzakelijk de boot over land te trekken. Soms was het zelfs nodig de boot te ontladen en weer te laden. Dat dit werk enorm risicovol was, verlies van schepen, van vracht en soms ook van mensen, is duidelijk. Om goddelijke bescherming te vragen voor een behouden thuiskomst, eerden de matrozen deze ex-voto’s.

Hieronder nog enkele foto’s uit het artikel van Guy Salles

 Voor degenen die de franse taal machtig zijn, hier het complete artikel

https://guysalles.wordpress.com/histoire-de-douelle/des-bateaux-et-des-marchandises/

Ondanks dat we niet verder van huis geweest zijn dan 40 kilometer, was ook dit weer een leuke en leerzame reis.

Tot besluit een foto van de sluiswachterswoning in Douelle:

Wij gaan weer naar ons eigen sluisje!

22 juli 2016

Pradines en terug naar Douelle

Sluis met een heel verhaal

We zijn deze dag van plan om te kijken of we nog dichter bij Cahors een plekje kunnen vinden. Dat zal de laatste mogelijkheid zijn voordat we in de stad komen. De lussen in de Lot worden echter steeds kleiner en de buitenbochten van de lussen steeds steiler. Dichter bij de stad wordt het drukker op de weg en niet fijn om te  fietsen. Met de camper de lus over dan maar. 

We parkeren in Pradines en maken er een leuke fietstocht. Allicht komen we weer een barrage en een sluis tegen. Aan de overkant van de rivier zien we het imposante kasteel van Merques.

We staan even te kijken bij de sluiswachterswoning en praten met de mevrouw die daar in de tuin loopt. Ze nodigt ons uit om haar huis van dichterbij te bewonderen en we hebben een leuk gesprek. Ze heeft het huis al 50 jaar, komt er net als wij van ongeveer eind maart tot eind november. In de loop van de tijd hebben ze er veel aan verbouwd, onder andere aan de zijkant een serre waardoor ze een prachtig zicht hebben over de rivier. Ik vroeg haar of ze het geraas van de barrage vervelend vond, 'welnee', zei ze 'j'adore!! 

In het jaar 2003 vertrokken zij en haar man per toeval een week later terug naar de Mont St Michel, waar ze in de winter wonen, en zo kwam het dat ze de laatste grote overstroming van de Lot meemaakten, 3 december 2003. Het water kwam tot 1 meter hoog in huis en er was veel schade.

Het was die dag heel slecht weer, enorme regenbuien en veel wind. Krantenartikelen die ik er op nalees vertellen dat in Cahors het waterpeil ieder uur 30 cm steeg met een maximale stijging van 6.80 m. Iedereen in deze omgeving weet dat de overstroming nooit zo erg geweest zou zijn als er niet stroomopwaarts een dam dreigde te breken doordat het niveau van het kunstmatige meer achter de dam te hoog was en er een grote hoeveelheid water ineens geloosd moest worden. De meeste van deze  stuwdammen zijn eigendom an de EDF, een machtige organisatie. Er zijn een aantal barrages in de bovenstroom van de Lot en de Truyere, een rivier die op de Lot uitkomt.

Ik heb het internet nagespeurd om te kijken welke barrage de boosdoener geweest zou kunnen zijn. De elektriciteitsmaatschappij EDF heeft nooit toegegeven dat zij verantwoordelijk waren voor deze ramp. 

In een artikel van La Depeche (de plaatselijke PZC) lees ik dat in 2004 een grote reparatie geweest is van de barrage in Pont de Sarrans, de grootste barrage. Deze stuwdam ligt in de rivier de Truyere, uitkomend in de Lot, en dateert van 1934. De dam heeft een hoogte van 75 meter en is 225 meter breed. Het reservoir achter de dam kan een waterinhoud hebben van 296 miljoen m3.

Bij ons in La Tour is het niveau van de Lot is niet hoger gekomen dan onze toegangsweg. Het geeft wel te denken, ook wij zijn afhankelijk van de barrages in de bovenstroom. De zwaarste overstroming is geweest in 1927. Deze overstroming is als referentie genomen voor een groot aantal maatregelen die de laatste jaren zijn doorgevoerd. De mogelijke overstromingsgebieden zijn in kaart gebracht en iedere stad heeft een evacuatieplan. Voor ons heeft dat onder meer als gevolg dat wij geen enkele kans hebben op een bouwvergunning voor bijvoorbeeld een schuur, behalve als het aan het bestaande huis wordt gebouwd, en dan nog onder strikte voorwaarden. 

Wij vinden in deze lus geen geschikte camperplaats en gaan terug naar Douelle, ons plaatsje is nog vrij!

21 juli 2016

Douelle

Poes in het water?

 

De jongelui van gisteravond, het waren er minimaal 20, hebben aardig wat rommel achtergelaten en Frits is even bezig met het opruimen van flessen en bekertjes.

We pakken in en rijden verder langs de Lot richting Cahors. 

In Douelle parkeren we de camper langs de Lot. Vorig jaar was dit ons laatste punt met de fiets en we hadden de camping hier wel gezien maar niet echt gekeken of het geschikt was. Het ziet er echter prima uit, mooie plekjes in de schaduw en de keuze is gauw gemaakt, hier gaan we ons installeren.

De naam van de camping (zie foto) dat klinkt al goed.

We pakken de fiets en gaan de omgeving verkennen. Eerst naar de sluis, waar we dit grappige bordje zien,  zou er ooit een poes in het water gevallen zijn?

 

Dan de brug van Douelle over en we volgen een kleine lus in de Lot. Aan de overkant van de rivier zien we de muurschildering op de kade van Douelle. Informatie op internet leert ons dat deze muurschildering de historie van de Cahorswijn verbeeldt. Het is de langste muurschildering in Europa, 120 meter lang en 6 meter hoog, gemaakt in 1992 door de schilder Didier Chamizo.

 (detailfoto internet)

We fietsen verder en komen aan de overkant van onze camping en zien de vlakbij gelegen oude spoorbrug, nu voetgangers-, en fietspad. We volgen het pad nog een eindje. Later op de dag gaan we nog eens terug naar de brug, maar nu te voet.

(foto spoorbrug internet) 

Naast de camping ontdekken we nog een sluis, duidelijk veel ouder dan de eerder bezochte. De campingbaas denkt dat deze sluis van de 18e eeuw is, dus 100 jaar eerder dan de sluis in Douelle, die zoals de meeste sluizen in de Lot, in de 19e eeuw gebouwd zijn. We vragen ons af waar de lange stenen kademuur voor diende, die recht op de sluis af loopt en zelfs schuin omhoog loopt. Misschien om vaten wijn te laden?