25 juli 2017
We gaan vandaag een flinke fietstocht maken. We willen een gedeelte van de GR (Grand Randonnee = wandelpaden net wat door heel Frankrijk loopt) 36 volgen die langs de Lot stroomopwaarts loopt. Op het moment
dat we willen vertrekken komt er een donkere lucht aan en we wachten de eerste
bui van vandaag af in de camper. Na een kwartiertje is de bui voorbij en
vertrekken we.
Al snel zien we de volgende
sluis en de allermooiste watermolen die we ooit gezien hebben, het
lijkt wel een kasteeltje. Het heet Moulin de Coty en staat voorlopig met stip op nummer 1!
Op internet lees ik dat de sluis dateert van de 15e eeuw en dat de watermolen met het mooie torentje gebouwd is in de 19e eeuw.
Hier zien we ook weer eens wat een hoogte het waterpeil van
de Lot kan bereiken als er een flinke overstroming is. De jaartallen van de
meest opvallende staan ook hier aangegeven op een bordje aan de muur van de
woning.(Zoekplaatje op de bovenste foto van deze drie)
Het uitzicht op Cahors vanaf deze kant van de Lot is prachtig. We zien nu pas goed de torens en kastelen die we gisteren in de stad zagen.
We vervolgen onze weg en nu fietsen we op het wandelpad van de GR 36. We komen heel wat wandelaars tegen. Wat we niet
begrijpen is dat er zo weinig onderhoud gedaan wordt aan een pad dat als
wandelroute aangegeven staat op de kaart.
De volgende sluis op onze route is Lacombe, ziet er uit als zovelen en
een sluiswachterswoning is er niet te bekennen. We kijken even naar het gescharrel van een plezierboot die door de sluis gaat en genieten van uitzicht op het dorp aan de overkant: Laroque des Arcs.
Het slingerende smalle pad vervolgt zich, nu niet direct
langs de Lot maar langs maisvelden en groentetuinen, soms heeft de boer maar
een strookje van 20 cm over gelaten en moet je oppassen dat je niet op je snuit
gaat, op andere punten ligt het zandpad zo dicht langs de rivier dat, als even
je aandacht verslapt, je het risico loopt in de Lot te vallen, ik leg heel wat
stukjes half steppend, half lopend af, mij te griezelig! Na ongeveer 9 kilometer langs dit pad komt uiteindelijk de sluis van Arcambal in zicht.
Hij ligt
aan de stroomafwaarts zijde van een bypass. Daarna zien we de bijbehorende
barrage. Een verlaten spoorlijn ligt hier tussen de sluis en de woning in. We
zien hem niet maar later, op de terugweg, zien we het huis, helaas verlaten en
we kunnen er niet dicht bij komen, zodat de foto maar een glimp van het huis
kan laten zien.
In Arcambal is een aanlegsteiger voor plezierboten, daarnaast
een groot grasveld langs de Lot, met bomen. Ha, dit ziet er onze volgende standplaats uit en we besluiten
meteen hier morgen naar toe te gaan.
We kijken even wat er in het dorp te doen is, er is een
bakker en een restaurant. Bij de sportvelden is de officiƫle camperplaats van
Arcambal, ziet er niet onaardig uit. Als het morgen minder weer blijft en regen
zou het veld aan de Lot onbegaanbaarder maken, is dit een alternatief.
In het restaurant genieten we van een heerlijke ‘plat du
jour’, terwijl er buiten een paar flinke regenbuien naar beneden kletteren.
We rijden langs een andere weg terug naar Cahors, minder
avontuurlijk en meer verkeer maar sneller en we zijn voor de volgende bui bij
de camper.