19 juli
Ja, en dan zal je het weten dat je op een boerderijcamping staat! Om half 6 ’s morgens kraaide de haan, niet 1, maar 2 stuks riepen tegen elkaar op. Na 50 kukels raakte ik de tel kwijt, ze hielden er ook vrij snel mee op.
Verder is het wel handig, zo’n weitje met kleinvee als buren, een stukje oud brood: hop over de draad en dan even kijken wie er het snelst is. De overige campingburen (mensen) zijn heel rustig. Ze vertrekken ’s morgens vòòr negen uur en ’s avonds komen ze weer terug. Het is een groep van een man en vrouw of 6, verdeeld over 3 staanplaatsen. Ze volgen een zangstage in Monflanquin. We hebben overdag de camping voor ons alleen.
 |
| en nog wel met een eigen overdekt terrasje |
 |
| onze buren |
Het was niet zo heftig heet als gisteren en we maakten ’s middags een fietstochtje. We reden langs een dorpje in de buurt met een kerkje met een mooie ingang. Helaas had de tand des tijds erg zijn werk gedaan maar daar hadden ze iets op gevonden, ze hadden er een overdekt terras voor gebouwd zodat dit karakteristieke kerkje met zijn ‘clocher mur’ bewaard kan blijven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten