een warm bad

Sinds we terug zijn van onze kampertoertocht hebben we warm weer. Er zijn dagen bij dat je bij het naar buiten gaan het gevoel hebt dat je in een warm bad stapt.
In de franse kranten wordt nu gewaarschuwd in de zuidelijke districten Lot, Lot en Garonne, Gers, Tarn en Garonne, Tarn en Haute Garonne voor een 'Canicule'. Deze departementen hebben code oranje gekregen. Vanaf morgen tot en met zondag worden temperaturen verwacht van 40 graden.

Een Nederlandse mevrouw had het woord 'canicule' een tijdje geleden in de krant gezien en vroeg me wat het was, ze dacht een 'hondenziekte'. En ja, vroeger werd in Nederland ook het woord 'hondsdagen' gebruikt in plaats van 'hittegolf'.

De hondsdagen is een aanduiding van de periode van ongeveer 20 juli tot 20 augustus. De naam is gerelateerd aan het sterrenbeeld Grote Hond. De heldere ster Sirius van dat sterrenbeeld komt dan gelijk met de Zon op, en is dan niet te zien.
In deze periode, die soms ook wel iets eerder of later begint, komt de heldere ster Sirius van het sterrenbeeld de Grote Hond gelijk met de Zon op. Zodoende is Sirius (volgens de Griekse mythologie de hond van de jager Orion) niet te zien. Toen Orion stierf kreeg hij met zijn hond Sirius een plek aan de hemel. De periode van de hondsdagen is het hoogtepunt van de zomer, de hoogzomer. In Nederland is Sirius op zijn vroegst op 25 augustus weer zichtbaar. Veel mensen associëren de hondsdagen met de aanwezigheid van veel insecten, met name muggen en vliegen. Ook kunnen verse voedingswaren, denk aan melk en vlees, gedurende deze periode eerder bederven.

De zon met rechts Sirius

 
 

de laatste kampeerdag, vrijdag 3 augustus

En dan breekt de laatste dag aan. Het is weer een mooie dag en we besluiten, net zoals gisteren, naar Buzet te fietsen. Dat is een mooi rondje van ongeveer 20 kilometer.
We rijden een deel van de route over de bekende voie verte langs het Canal Lateral de la Garonne.
Deze keer hebben we als bagage twee lege 5 liter containertjes. Die gaan we vullen in de Cave Cooperative van Buzet. Een mooie afsluiting van een heerlijke vakantie.

We hebben veel gezien en leuke gesprekken gehad met aardige mensen, zoals met de meneer die ik in de Cave aanspreek omdat hij zo'n prachtige oude mandfles kwam laten vullen met 'vin ordinaire'. Waar ik vandaan kom, wil hij weten. 'uit Nederland' geef ik als antwoord. 'Ik ben geen Fransman' zegt hij, 'ik ben een Gaulois', waarbij ik in gedachte een historisch sprongetje maak en deze serie verhaaltjes afsluit met een leuk filmpje over een zeer bekende gaulois

http://www.dailymotion.com/video/xku37x_les-gaulois-dans-l-espace-avec-edouard-baer-et-gerard-depardieu_shortfilms

stripverhaal

2 augustus

Ja, en dan denk je dat je alleen staat:

hier komen we aan... en zo komt het dat het gras
zo mooi kort is.



tussen de camper en de fietsen in,
wat maakt het uit





wij zijn schapen en geiten, allerlei rassen door elkaar



hoi herder, hoeveel van die beestjes heb je bij je?
ongeveer 100,
ik kom hier iedere middag langs en dat apparaatje dat
je op mijn brede borstkas zie bengelen is mijn radiootje,
heb ik nog wat muziek onderweg



ik ben de grootste geit, volgens de herder
ben ik van het ras 'poitevine'



we gaan een straatje verder, salut



meeeeh, ik ben de laatste, en ben een 'alpine'giet



Aan de Garonne

2 augustus

Het kostte ons gisteren zowaar 1 uur voordat we een geschikt wildkampeerplekje hadden gevonden. Het kleine gebied tussen de Garonne en het Canal Lateral waar we wilden kijken is zodanig vruchtbaar, dat ieder stukje grond in gebruik is, allemaal boomgaarden en landbouwgrond. In het dorpje St Laurent, vlakbij Port St Marie, zien we een geschikt stukje grond maar als wij het terrein oprijden komt er al snel een mannetje aangerend die ons vertelt dat dit stukje grond naast de rivier bij de Gemeentelijke werkplaats hoort en dat het normaal afgesloten is met een ketting.

Okee, wij weer verder, we worden al bijna moedeloos en denken al aan plan B, meer richting de heuvels, tussen Port St Marie en Villeneuve sur Lot.

Nog 1 keer kijken langs een andere weg en jawel, een zandpad leidt naar een geschikt plekje aan de Garonne. Het is nog redelijk dicht langs de weg, je hoort de vrachtwagens als een soort naderend onweer, maar het is op het gras en vlak.

We slaan hier ons kamp op en besluiten de volgende dag, vandaag, met de fiets richting Buzet te gaan en dan eens te kijken of er een betere plaats is.

Nog geen 500 meter verder vinden we een prima plaats vlakbij een oude spoorbrug aan het water.

's morgens vanaf de spoorbrug



We ontmoeten een meneer die ons vertelt dat hij in zijn hele leven, en jong is hij niet meer, nog nooit gezien heeft dat de waterstand van de Garonne zo laag is.

Het is hier een prima streek om te fietsen, vlak en tamelijk rustige wegen. Op een kilometer of 4 afstand van hier loopt de ‘voie verte’ langs het Canal Lateral de la Garonne. In Buzet is een aansluiting op de Baïse en via de Garonne kom je een kilometer of 5 stroomafwaarts de aansluiting van de Lot op de Garonne tegen. Er is hier aardig wat plezierbootjesverkeer en leuk om vanaf te fiets te bekijken.

Grote broer camper

Op het moment dat we terugkeren van onze fietsrit naar Condom, staat tot onze verbazing een voertuig naast onze camper. In eerste instantie ziet het er een brandweerwagen uit en ik heb een fractie van een seconde een schrikbeeld: het zal toch niet.....

Er staat een man heel geinteresseerd naar onze Mercedes te kijken. Het blijkt een Nederlander te zijn en hij heeft er ook een! Maar dan een Mercedes 308, wij hebben een 208 (dit voor de kenners).
Het blijkt een uit Duitsland geimporteerde brandweerwagen te zijn, de duitse tekst staat er nog op. Hij heeft hem zelf aangepast voor vakantie. Hij heeft er een daktent op gemaakt maar onze oplossing, verhoging van de bus zodat je er rechtop in kan staan, vindt hij wel erg mooi.

op kerkepad

Condom is een heel levendig stadje met leuke straatjes en pleinen, we horen veel ‘hollands’ praten.

We wandelden door de binnenstad en lopen de kerk binnen van Condom:

la Cathedrale St. Pierre, gebouwd in de 14^e en 15^e eeuw.

 



Naast de kerk is een abdij en ook daar bewonderen we de bouwstijl.

Meer info over Condom op onderstaande link. In het videofilmpje zie je dat condom ook de plaats is van 'de drie Musketiers'.

http://www.tourisme-tenareze.com/condom.php

De volgende plaats die we deze dag aandoen is Nerac, beroemd om zijn kasteel van Henri de 4^e.

Prachtig gebouw met specifieke, gedraaide zuilen aan de zijkant. Daar gaan we niet binnen, wel weer in een kerk, de tweede vandaag! Deze kerk is vernoemd naar St. Nicolaas, jawel, onze eigen Sinterklaas.

Het is een totaal ander bouwwerk dan de vorige kerk. Deze was gebouwd rond 1750. De gebrandschilderde ramen waren prachtig, gemaakt rond 1850. Vandaar dat ik ook hier een paar foto’s  van plaats.

De beeltenis op deze laatste foto roept sterke herinneringen op aan een icoon die ik heel goed ken. Hadden wij daar nu een kopie van in de kamer hangen vroeger? Of had ik het plaatje in mijn kerkboek, zussen en broer: help mij!! Het origineel van deze icoon van Onze-Lieve-Vrouw van Altijddurende Bijstand hangt in Rome maar deze kopie was zeker het bekijken waard.

Net als Condom is dit een levendig, toeristich plaatsje, leuk gelegen aan de rivier de Baïse

Meer foto's zie link hieronder:

http://stad.com/index.php?city_id=2990780 

Museum in Condom (Gers)

Dinsdag 1 augustus, na de middag vertrekken we uit Balesta.

Het is weer een superhete dag maar dat merken we eigenlijk pas op het moment dat de camper  ter plaatse en geïnstalleerd staat, we hadden onderweg onze airco aan (de beide zijraampjes J).

We staan op een bekend plekje, bij de dubbele sluis van Graziac in de Baïse, ongeveer 6 kilometer te zuiden van Condom, en vanwege de warmte eten we pas heel laat. De bijna volle maan geeft mooie schaduwentekeningen tussen de bomen. Meer info over deze sluis, zie onderstaande link:

http://www.petit-patrimoine.com/fiche-petit-patrimoine.php?id_pp=32107_5

Woensdag 2 augustus staat op het programma: een bezoek aan Condom en vooral het bekijken van de collectie van het Musée de l’Armagnac. We parkeren de camper buiten de stad en zoeven met onze fietsen naar het centrum. Na even zoeken vinden we het museum. Het is een prachtig oud gebouw, een dependance van het kasteel van de bisschop van Condom. Het bevindt zich naast een oud klooster.

Het meest indrukwekkende stuk van het museum is een 10 meter lange pers, een zogenaamde ‘pressoir à taisons’. Twee immense boomstammen, waarvan de bovenste de naam “ mouton”, heeft en de onderste “agneau” heet, zorgden er door hefboomwerking voor dat  een hoeveelheid druiven in een bak geperst werden. Het is een complex verhaal om uit te leggen maar er waren in ieder geval drie à vier personen nodig om het gevaarte te bedienen. Gaat nu toch een stuk gemakkelijker!!!

Wat we verder ook erg grappig vinden in het museum was dat er een soort van quiz aan de rondleiding verbonden is Op een aantal punten staat een potje waarin in een vloeistof gedrenkt kartonnetje. Je moet raden welke geur het heeft, bijvoorbeeld banaan, eikenhout, lindebloesem, cacao, honing, walnoot. Na een stuk of 5 potjes raakt je geurorgaan min of meer vol en wordt het erg moeilijk.

We leerden in het museum ook nog dat de Armagnac streek in drie zones is ingedeeld: Haut-Armagnac, Bas-Armagnac en Armagnac-Ténarèze.

In vroeger eeuwen werd de Armagnac, een ‘eau de vie’, alleen voor geneeskrachtige doeleinden gebruikt. Er was een hele waslijst van toepassingen, waarvan ik het met de meeste wel eens was, tegen kiespijn bijvoorbeeld zal het echt wel helpen, maar er gewoon van genieten, dat kwam later pas, toen de smaken door verfijning van het stookproces beter tot hun recht kwamen.

Musée de l'Armagnac à Condom
	Musée de l'Armagnac à Condom Créé en 1848, le musée de l'Armagnac est installé depuis 1981 dans les dépendances du palais des évêques de Condom. L'Armagnac est une eau de vie de raisin dont la couleur ambrée et les subtils parfums ravissent déjà les connaisseurs... L'appellation Armagnac couvre en très grande partie le Gers qui comme on préserve un trésor, prend grand soin de perpétrer la tradition, car faire un bon armagnac demande du temps, un savoir-faire et les dix cépages réglementaires dont les fameux Ugni blanc et Folle blanche... Déjà au Moyen Age, on fabriquait cette eau de vie, alors appelée "Aygue Ardente", réputée guérir de nombreuses maladies ; très vite, l'armagnac devint un produit de commerce pour les grandes villes, Bayonne, Bordeaux... Le musée de l'Armagnac est organisé en plusieurs salles : l'histoire, les sols et les vignes, les vendanges, puis toutes les étapes de l'élaboration jusqu'au produit fini, sans oublier ce qui participe au plaisir, flacons, verres...

Markt in Montrejeau

30 juli

Maandag marktdag: Met Sue en Simon naar de markt in Montrejeau. Mooie weg er naar toe, slingerend over smalle weggetjes. Het is één van de dichtstbijzijnde plaatsen en toch een dik halfuur rijden. Gelukkig maar dat er in Balesta ook een kleine supermarkt is (Vidal), anders moet je voor iedere boodschap de auto in.

Het is er erg druk om te parkeren en we komen er al gauw achter waarom: er is een parade in het dorp van oude tractoren, oude auto’s, kuddes schapen met prachtig gekrulde hoorns en kuddes geiten met bellen, kortom, het hele boerenleven komt voorbij in een walm van trekkeruitlaten, getoeter van auto’s en poep op de straten.

Het meeste indruk op ons maken de paarden met ruiters. Volgens de vlag zijn het redders in de Pyreneeën. Ze laten hun zwepen op een speciale manier knallen. We vragen ons af wat de reden is: Zouden ze dit geluid maken om de paarden aan te sporen? Of is het om elkaar in de bergen te waarschuwen of seinen te geven. Ik houd het op het laatste, het geluid is heel doordringend, ik vergeet zelfs een filmpje te maken,



Sue koopt de hele voorraad dadels



Als dat geen abrikozenvrouwtje is!!



ook koeien hebben er niet altijd zin in, dit heet trekken!!!




mensenredder in de Pyreneeen