Nog
steeds op de camperplaats in Mauroux. We hebben geen medekampeerders tot
nu toe. Het is weer een warme dag. We zitten
al lekker in het vakantiegevoel en trekken er ook deze ochtend op de fiets op
uit. Nu is het einddoel Serignac. Het is maar een klein beetje een andere
richting uit dan gisteren maar het landschap ziet er heel anders uit. Geen
mooie huizen meer, wel wat boerderijen, maar de streek is veel ruiger en ziet
er onherbergzamer uit, soms zelfs verlaten.
Gisteren
zagen we ze ook al: Molenstenen. Vaak zie je ze als ornament aan het begin van
de oprijlaan van een boerderij, zoals hier in het gehucht Ferrières.
Op
het internet ben ik gaan zoeken naar foto’s en informatie over deze stenen:
Tot het eind van de 19e eeuw gebruikt bijna
iedere boerderij deze methode om na het oogsten van het graan de graankorrels
los te maken.
Bundels graan worden gerangschikt op de grond in de
openlucht. Nadat het graan een beetje gedroogd is door de zon wordt een
‘rouleau’, een conisch gevormde steen, in een spiraalvormige beweging over het
graan getrokken om het stro van de graankorrels te scheiden. Deze steen wordt
soms getrokken door een paard of een os, soms ook door 4 of 5 personen. bron: diverse sites over oude beroepen
In
Serignac komen we een man tegen die ons heel graag het kerkje in wil hebben,
hij zwaait enthousiast met de sleutel. Wij hebben er niet zo'n zin in, weten dat het daarbinnen erg
muf ruikt. In de schaduw van de kerk pauzeren we even en rijden dan weer terug.
De rest van de dag zijn we net zo lui als gisteren.
 |
| In Serignac |
Een klein nadeel van deze plaats in het bos is dat er behoorlijk wat muggen zijn. Die bestrijden we door het branden van citronella kaarsjes, ons insmeren met muggenolie en als de schobbejakken ons toch te grazen genomen hebben, de steken te behandelen. Ha, nu denk ik toch de beste oplossing te hebben gevonden: iedere avond flink knoflook in de maaltijd verwerken!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten